3 niedziela Adwentu Rok B
EWANGELIA J 1, 6-8.19-28
Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś?, on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie! Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem? Jan im tak odpowiedział: Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.
Apel ewangeliczny
1. Modlitwa do Ducha Świętego, może być mówiona, albo śpiewana.
2. Dyskusja:
Czy ludzie potrafią pomagać drugiemu człowiekowi nie oczekując pochwał?
3. Odczytanie fragmentu Ewangelii.
4. Pytania:
O czym mówi ten fragment?
Kim jest Jan Chrzciciel i jakie jest jego zadanie?
Jan Chrzciciel zapowiada przyjście Chrystusa i potem wskazuje go ludziom. Robi to nie oczekując pochwały czy zainteresowania swoją osobą. Jest pokornym sługą Boga.
5. Podsumowanie: Adwent już prawie się kończy. Już niedługo zaczniemy przygotowywać swoje domy do świąt- będziemy sprzątać, pomagać w kuchni. Postarajmy się przez ten czas pomagać naszym bliskim nie tylko jak nas o to poproszą. Postarajmy same zauważyć, że ktoś potrzebuje naszej pomocy. Jako harcerki powinnyśmy wyrobić w sobie wrażliwość na bezinteresowną pomoc wypływającą z naszej inicjatywy.
6. Modlitwa na zakończenie.
Ola Szuba
Przyboczna 4. Krakowskiej FSE bł. Matki Teresy z KalkutyEWANGELIA J 1, 6-8.19-28
Pojawił się człowiek posłany przez Boga - Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o światłości. Takie jest świadectwo Jana. Gdy Żydzi wysłali do niego z Jerozolimy kapłanów i lewitów z zapytaniem: Kto ty jesteś?, on wyznał, a nie zaprzeczył, oświadczając: Ja nie jestem Mesjaszem. Zapytali go: Cóż zatem? Czy jesteś Eliaszem? Odrzekł: Nie jestem. Czy ty jesteś prorokiem? Odparł: Nie! Powiedzieli mu więc: Kim jesteś, abyśmy mogli dać odpowiedź tym, którzy nas wysłali? Co mówisz sam o sobie? Odpowiedział: Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz. A wysłannicy byli spośród faryzeuszów. I zadawali mu pytania, mówiąc do niego: Czemu zatem chrzcisz, skoro nie jesteś ani Mesjaszem, ani Eliaszem, ani prorokiem? Jan im tak odpowiedział: Ja chrzczę wodą. Pośród was stoi Ten, którego wy nie znacie, który po mnie idzie, a któremu ja nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała. Działo się to w Betanii, po drugiej stronie Jordanu, gdzie Jan udzielał chrztu.
Apel ewangeliczny
1. Modlitwa do Ducha Świętego, może być mówiona, albo śpiewana.
2. Dyskusja:
Czy ludzie potrafią pomagać drugiemu człowiekowi nie oczekując pochwał?
3. Odczytanie fragmentu Ewangelii.
4. Pytania:
O czym mówi ten fragment?
Kim jest Jan Chrzciciel i jakie jest jego zadanie?
Jan Chrzciciel zapowiada przyjście Chrystusa i potem wskazuje go ludziom. Robi to nie oczekując pochwały czy zainteresowania swoją osobą. Jest pokornym sługą Boga.
5. Podsumowanie: Adwent już prawie się kończy. Już niedługo zaczniemy przygotowywać swoje domy do świąt- będziemy sprzątać, pomagać w kuchni. Postarajmy się przez ten czas pomagać naszym bliskim nie tylko jak nas o to poproszą. Postarajmy same zauważyć, że ktoś potrzebuje naszej pomocy. Jako harcerki powinnyśmy wyrobić w sobie wrażliwość na bezinteresowną pomoc wypływającą z naszej inicjatywy.
6. Modlitwa na zakończenie.
Ola Szuba
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz